Gedrag

In tegenstelling wat veel over hem wordt gezegd, is de Epagneul bleu de Picardie niet zwaar en langzaam zoals de oude Epagneuls. Het is ook onterecht om hem een Engelse `halfbloed` te noemen, want deze hond heeft talloze kwaliteiten die typisch zijn voor de Epagneuls. De Bleu is een onvermoeibare hond, die in staat is om lang achtereen afstanden af te leggen. Afhankelijk van de gesteldheid van het betreffende terrein, zal hij dat al galopperend of dravend doen. Hij heeft een erg fijne neus, die `langer` is dan de Epagneul Francais. Zijn stevige lichaam staat nogal dicht bij de grond. Hij is snel en ontwikkeld een grote activiteit, maar verwijderd zich toch niet al te ver van het geweer. Verder is hij in zijn element als hij in hagen en bosjes kan jagen.

Dankzij zijn stevige vacht is hij niet gevoelig voor doornen en scherpe twijgen.Bovendien is hij opmerkelijk goed geschikt als waterhond. De Epagneul bleu de Picardie kan geen specialist worden genoemd, maar is eerder veelzijdig. Daarom kan hij in allerlei streken op allerlei soorten wild worden ingezet, van fazant tot konijn en van patrijs tot houtsnip. De Bleu de Picardie is een hond die heel gemakkelijk kan worden afgericht, in de eerste plaats wil hij het zijn baas graag naar de zin maken, maar daarnaast is hij door zijn meegaande en stabiele aard ook een hanteerbare hond. Voor mensen met weinig ervaring op het gebied van africhting is hij dus eveneens heel geschikt. Omdat hij kalm, zelfverzekerd is, en weinig eisen stelt, kan hij goed als gezelschapshond worden gehouden. Hij gedraagt zich onder alle omstandigheden correct, zodat hij overal mee naartoe kan worden genomen. Voor kinderen is hij door zijn natuurlijke tederheid erg lief. Maar deze zachte en speelse hond weet ook wanneer hij moet waarschuwen en zijn baasje moet verdedigen. Natuurlijk moet hij veel beweging krijgen om gezond en evenwichtig van aard te blijven. Het is nu eenmaal van oorsprong een werkhond.

De Epagneul bleu de Picardie is dus een hond met veel kwaliteiten. Toch is hij weinig bekend, zelfs in Frankrijk. Daar is men geneigd om eerder een buitenlands ras te kiezen dan één van eigen makelij. Dat is jammer,want deze jacht-én gezelschapshond verdient het om meer in de belangstelling te komen.

Login

Lost your password?